قدمت روستا :
بافت کنونی روستاى لیوس سابقه اى بیش از هفتصد سال دارد . به دلیل اینکه برخى از ابنیه روستا کتیبه اى مبنى بر آن تاریخ را دارد ( مانند منزل حیدر عباسى) با این حال ، وجود آسیاب هایی با قدمت دوره ساسانی ، پیشینه این منطقه را به دوره جنگ ایران و روم می برد و به استناد تحقیقات گروهی از ایتالیایی ها نام این روستا لیوس، قسمتی از نام یک سردار رومی گرفته شده است ، نام گذاری روستای همجوار آن به اسم” سزار” نیز مؤید این مدعاست.
معمارى روستا :
این روستا داراى یک سبک خاص معمارى می باشد که از تمام بخشهاى موجود در یک ساختمان استفاده بهینه می گردد. به طور مثال از ستونهاى ساختمان به عنوان انبار گندم استفاده شده است یا طراحى و جنس مصالح ساختمان به گونه اى بوده که در فضاهاى مختلف دماى مورد نیاز براى نگهدارى اجناس و مواد مورد نظر را داشته باشد. درها و پنجره‌ها چوبی هستند و جهت‌گیری واحدهای مسکونی به منظور بهره‌گیری از حرارت و نور خورشید به سمت جنوب می‌باشد.
معابر عمومى آن داراى ویژگى خاصى می باشد و به گونه اى طراحى شده که سرعت و سلامت براى عابر در رسیدن به محل فعالیت در اطراف روستا یا برگشت به منزل فراهم باشد. به دلیل اینکه غالب مصالح به کار رفته در این روستا از سنگ است . روستای لیوس به روستای سنگی دزفول نیز مشهور است.

چنار و چشمه جارى در کنار آن یکى از چشم اندازهاى زیباى این روستا میباشد . از ابنیه تاریخى و مذهبى آن مقبره سید ولى الدین گوشه میباشد که جد سادات گوشه و کاظمینى در دزفول است.
بقایاى آسیابهاى آبى از دیگر بناهاى تاریخى روستاست که به دورة ساسانیان تعلق دارند و وظیفه آرد کردن گندمهاى اهالى را داشته اند که از شاخصه‌های پیشینة تاریخی این روستاست.
. از دیگر مناظر طبیعى آن کوه لنکر از سلسله جبال زاگرس است که چشم‌انداز بسیار زیبایی دارد که بعضاً این کوه به دلیل همجواری با این روستا ، کوه لیوس نیر خوانده می شود.
گسترة باغ‌های انار اطراف روستا جلوه ویژه‌ای به آن بخشیده است. این باغ‌ها باعث تلطیف هوا و زیبایی و سرسبزی روستای لیوس شده است.
درختان کُنار، انار کوهی، انجیر و بادام کوهی، گیاهان گل‌گاوزبان، بابونه و گیاهان علوفه‌ای پوشش گیاهی بسیار زیبایی در پیرامون روستا فراهم آورده‌اند.
همچنین جنگلهاى بلوط و کلخنگ و بادام کوهى از دیگر جاذبه های این روستا می باشد.
حیات وحش منطقه نیز با برخورداری از گونه‌های نادر جانوری مانند شغال، گرگ، روباه، خرگوش، آهو، قوچ، میش، بزکوهی، گراز، خرس، پلنگ، کفتار، کبک و قرقاول نظر گردشگران طبیعی دوست را جلب می‌کند.
در این روستا مراسم و آیین‌هایی خاص برگزار می‌شود که از جملة آن‌ها می‌توان به عزاداری‌های سنتی و مذهبی در ماه محرم و صفر اشاره کرد. از دیگر مراسم ویژه این روستا، عروسی‌های محلی، مراسم تولد اولین فرزند، جشن باران و جشن آغاز کشت و کار می‌باشد. و نیز بازی‌ها و ورزش‌هایی مانند کشتی محلی و چوب بازی در میان روستاییان رواج دارد.

مراسم عروسى در روستاى تاریخى لیوس :
تمامى مراحل برپایى مراسم عروسى در این روستا از خواستگارى تا جهاز برون ، حنابندون  و عروسى به شیوه کاملاً سنتى و با حضور ریش سفیدان فامیل برگزار میشود.
مراسم خاص تولد اولین فرزند:
به هنگام متولد شدن اولین فرزند، توسط پدر و مادر و پدر بزرگها و مادر بزرگهاى نوزاد مراسم زیبا و اصیلى برپا میشود.
جشن اولین باران :
هرساله در آغاز فصل زمستان زمانى که براى اولین بار باران میبارد اهالى روستا به برکت نزول این رحمت الهى اقدام به برپایى جشن و مراسم شکرگزارى مىپردازند.
جشن شروع کشت و کار :
تمامى کشاورزان روستا در آغاز فصل کشت و زرع ، دور هم جمع میشوند و با تقسیم نمودن وظایف و کارهاٍى مختلف به افراد به صورت متحد و گروهى تمامى مراحل از کاشت تا برداشت محصول را در زمینهاى یکدیگر انجام میدهند.به گونه اى که هر یک از افراد موظف به انجام کار خاصى مانند تهیه ابزار و ادوات کشاورزى،تهیه کود ،حفر جوى هاى آب ،بذر پاشى و… میشود.
مراسم تعزیه :
در برگزارى مراسم تعزیه دارى اباعبدا.. الحسین علیه السلام  نیز این روستا براساس سنت و اعتقادات مذهبى خود ، با درست کردن علم و پرچم و … اقدام به انجام مراسم سنتى
“روستا گردون ” نموده که مقصد نهایى آنها روستاى گوشه میباشد .

دهل و سرنا اصلی‌ترین سازهایی هستند که در اجرای موسیقی مورد استفاده قرار می‌گیرند. کپو، چوقا، قالی، سیاه چادر و حصیر مهم‌ترین صنایع دستی مردم این روستا است که به دست هنرمندانه زنان و دختران روستایی تولید می‌شود. از بهترین سوغاتی‌های این روستا می‌توان به ترشی انار و صنایع دستی روستا اشاره کرد.
غذاهای معروف محلی این روستا شامل کباب بره و آبگوشت محلی است.
روستای لیوس در سال ۸۷ به عنوان یکی از روستاهای گردشگری استان خوزستان دارای شناسنامه شده است.

عکس : علی شعبانپور
منبع : اداره میراث فرهنگی شهرستان دزفول